21 lipca 1943 roku, na rozkaz gen. Władysława Sikorskiego, utworzono 2. Korpus Polski pod dowództwem gen. Władysława Andersa. Powstał z żołnierzy Armii Polskiej na Wschodzie i wszedł w skład brytyjskiej 8. Armii.
Pomimo ogromnych trudności – niedoborów żywności, surowego klimatu oraz przeszkód stawianych przez ZSRR – do armii Andersa dołączyło około 115 tysięcy osób. Żołnierze cierpieli głód i zimno, co skłoniło generała Andersa do podjęcia decyzji o ewakuacji do Iranu, a następnie do Iraku i Palestyny, gdzie odbyło się szkolenie. Na początku 1944 roku 2. Korpus został przerzucony do Włoch, gdzie zapisał się na kartach historii.
Najważniejsze bitwy 2. Korpusu Polskiego
Monte Cassino (18 maja 1944)
Największy sukces żołnierzy gen. Andersa. Po zaciętych walkach Polacy zdobyli wzgórze i klasztor, przełamując niemiecką linię obrony. Była to jedna z najkrwawszych bitew II wojny światowej.
Straty: 923 zabitych, 2931 rannych, 345 zaginionych.
Bitwa o Ankonę (18 lipca 1944)
Po zwycięstwie pod Monte Cassino 2. Korpus kontynuował walki we Włoszech. Polscy żołnierze zdobyli Loreto i Ankonę, kluczowy port nad Adriatykiem.
Straty: 388 poległych, 1636 rannych, 126 zaginionych.
Bitwa o Bolonię (9–21 kwietnia 1945)
Ostatnia wielka bitwa 2. Korpusu Polskiego. Polacy przełamali niemiecką obronę, a 9. Batalion Strzelców Karpackich jako pierwszy wkroczył do Bolonii, wywieszając na ratuszu polską flagę.
Historia 2. Korpusu Polskiego to opowieść o odwadze, poświęceniu i niezłomnej walce o wolność – zarówno dla Polski, jak i dla całej Europy.
Kliknij aby uruchomić galerie
